Gazeteci, sunucu ve müellif Halit Kıvanç, 97 yaşında hayatını kaybetti. mevt haberini oğlu Ümit Kıvanç “Halit Kıvanç’ı kaybettik. Bizimle birlikte sevenlerinin de başı sağolsun. Cenaze 27’si perşembe, öğlen namazından sonra Zincirlikuyu Mezarlığı içindeki mescitten kalkacak, tıpkı mezarlığa defnedilecek.” kelamlarıyla duyurdu.
FENERBAHÇE
Sarı-lacivertli gruptan Halit Kıvanç için taziye iletisi geldi. Fenerbahçe paylaşımında şu sözleri kullandı: Halit Kıvanç’ı kaybettik Kulübümüzün 570 sicil numaralı YDK üyesi, usta gazeteci ve spor spikeri Halit Kıvanç’ı kaybetmenin derin kederini yaşıyoruz. Topluluğumuzun değerli isimlerinden Halit Kıvanç’a Allah’tan rahmet, ailesi, kederli yakınları ve topluluğumuza baş sıhhati dileriz.
GALATASARAY
Sarı-kırmızılı kulüp yaptığı paylaşımda şu tabirleri kullandı: Duayen gazeteci ve spor spikeri Halit Kıvanç’ın vefat ettiğini büyük bir hüzünle öğrenmiş bulunmaktayız. Rekabetin zerafetini bizlere en derinden hissettiren Halit Kıvanç’a, Allah’tan rahmet; kederli ailesi, yakınları ve sevenlerine başsağlığı dileriz.
ORHAN AYHAN
Halit ağabey benim için gerçek bir ağabeydir. Beni mesleğe başlatan kişidir. Yıllarca bir arada çalıştık. Değişik bir sestir. Başımız sağ olsun.
ERCAN TANER
Spor dünyasının efsane ismi Kıvanç için ünlü spiker Ercan Taner duygusal bir paylaşımda bulundu. Toplumsal medyada hesabından paylaşım yapan Taner; “Değerli hocam, meslek büyüklerimin üstadı Halit Kıvanç’ı kaybettik. Türk spor yayıncılığının tepesiydi. Oraya kimse kolay kolay ulaşamaz. Allah rahmet eylesin, yeri cennet olsun.” dedi.
PELE İLE RÖPORTAJ YAPTI
Pele’nin şimdi 17 yaşında olduğu sırada röportaj yapan Kıvanç o günleri şu sözlerle anlatmıştı: Brezilyalı bir meslektaşımla röportaj yapmak için kampa gitmiştik. İçeri girdiğimizde köşede oturan iki Brezilyalı oyuncuyu gördük. Biri orta sahanın beyni Zito idi. Başkası ise kimsenin tanımadığı daha 17 yaşında bir genç. Herkes Zito ile röportaj yaparken ben o gencin yanına sokuldum. İsminin Pele olduğunu öğrendiğim gençle meslektaşım vasıtasıyla bir mühlet konuştuk. Daha sonra o çocuk, 1958 Dünya Kupası’nın yıldızı olacaktı. Ben de Pele ile röportaj yapan birinci memleketler arası gazeteci.”
İŞTE MİLLİYET’TEKİ O YAZISI
İşte Halit Kıvanç’ın 17 Temmuz 1958 tarihinde Milliyet gazetesinde yayınlanan o yazısı:
HARİKA ÇOCUK: PELE
Şipşirin, simsiyah genç elindeki gazetede işaret edilen yere baktı. Sonra inci üzere bryaz dişlerini göstererek güldü. Sevinmişti. 17 yaşın heyecanı içinde gazetedeki o köşeye bir daha baktı ve yanında kendisine izahat veren yabancı gazeteciye döndü: ”Teşekkür ederim” dedi, “demek sizden dört yıldızı hak edecek kadar yeterli oynadım o gün…”
Kendisinden bütün futbol dünyasının bahsettiği büyük istidat bir anda ‘Dünya Şampiyonu’ grubun ‘as’larından biri olduğunu unutuvermişti. Memleketinden çok lakin çok uzaklarda bir beldenin bir gazetesinin spor sayfasında isminin yanında ‘fevkalade’ kararını tabir eden dört yıldızı görmek, onu haddinden fazla mutlu etmişti.
Bu 17 yaşındaki zenci delikanlı, bütün otoritelere parmak ısırtan Brezilyalı soliç Pele idi.
Brezilya’nın muvaffak antrenörü V. Feola birinci iki maçta Pele’yi kadroya koymamıştı. ‘Tecrübesiz’ gence ilerde baht vermeyi uygun görmüştü. Nihayet, heyecanlı delikanlı 15 Haziran 1958 günü Göteborg’un Ullevi stadında birinci imtihanı vermeğe çıktı. Daha maçın 90’ıncı saniyesinde çektiği ‘bomba’ kale direklerini sarsmış ve lakin tesadüfün lütfu ile Yaşin’in kalesine girmemişti. Lakin ikinci maçında küçük Pele büyük bir gol ile tesadüfü de yendi. İklim kaidelerinin değişikliği yüzünden Gal karşısında 70 dakika gol çıkaramıyan Brezilya, şampiyonluk yolunu Pele’nin nefis şutu ile açıyordu. Bu, birebir vakitte Pele’ye gol kapılarının da açılması demekti. Onu Fransız kalesine bir devrede üç sayı kaydederken alkışladık. Finalde ise, birbirinden hoş iki golle sahanın sayılı kahramanlarından olmuştu. Hele, o ikinci devrede bek N. Santos’un şandelile gelen topu bir ayağı ile stop edip başka ayağı ile karşısındaki iki İsveçlinin üstünden aşırması ve birebir anda kendi pasına yetişip şahane voleyle golü çıkarması, görülecek sahneydi. Dünya Kupası’nın son dakikasında baş ile kurt kaleci Svensson’un üstünden topu filelere yuvarladıktan sonra kendisinin de yere düşüp ağlamağa başlaması, futbol tarihine altın harflerle yazılacak bir sayfa idi.
Pele de ‘Didi’ üzere bir takma isimdir. 17 yaşındaki ‘harika’nın asıl ismi Edison Arantes Do Nascimentos’dur. Alana (10) numaralı forma ile çıkar. Ancak vakit zaman soliçten fazla harika bir santrafor olarak görünür. Çalımları o kadar muazzamdır ki, insan onu seyrederken “Bu nefis hareketleri öğrenmek için 17 yaş o kadar kısa ki…” diye düşünmekten kendini alamaz… Pele tıpkı vakitte pek mahcup, pek terbiyeli, çok sempatiktir.
Kahve kenti Santos’un yetiştirdiği bu müstesna değer için “Didi bugün çok büyük, lakin yarın Pele ondan da büyük olacak” diyorlar. Brezilyalılara nazaran ise “Pele bu Dünya Kupası’nda yalnızca gelecek programın fragmanlarını göstermiştir. O asıl 1962’de seyredilecektir.”
Pele’ye “Bu Dünya Kupası’nda en büyük oyuncu kim?” dedim. Hiç tereddüt etmedi. ‘Fransız Kopa’ karşılığını verdi.
Pele şahane futbolu yanında attığı 6 golle de Dünya Kupası Gol Krallığında (Alman Rahn’la beraber) ikinciliği elde etmişti. Bundan ötürü tebrik etmek istedim. Küçük yaşından beklenmeyen büyük bir karşılıkla mukabelede bulundu: “Gol atmak bir şey değil ki… Ben Didi kadar, Kopa kadar büyük bir oyuncu olsam öbür şey istemem… Hem şu anda hiçbir şey düşünmüyorum. Brezilya şampiyon oldu ya, bana yeter…”